PDF

Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia 2018, 70(1): 7-15

Częstość występowania fenotypu MLSB oraz genów ermA, ermC u metycylino-opornych, szczepów Staphylococcus aureus izolowanych w warszawskim szpitalu klinicznym w latach 2012 i 2014
[The prevalence of the MLSB phenotype and ermA, ermC genes in methicillin-resistant, clinical strains of Staphylococcus aureus isolated in Poland in 2012 and 2014]

Marcin Równicki, Ksenia Szymanek-Majchrzak, Andrzej Młynarczyk, Anna Sawicka-Grzelak, Grażyna Młynarczyk

STRESZCZENIE

Większe zużycie antybiotyków makrolidowych, linkozamidów i streptogramin B (MLSB) w leczeniu zakażeń Staphylococcus aureus doprowadziło do wzrostu liczby szczepów opornych na tę grupę antybiotyków. Wśród S. aureus najczęstszą przyczyną oporności na MLSB jest modyfikacja miejsca docelowego działania leku warunkowana obecnością genów erm (ang. erythromycin ribosome methylation) kodujących metylazy rybosomalne. Celem niniejszej pracy była ocena oraz porównanie częstości występowania oporności typu MLSB oraz genów ermA, ermC wśród 189 szczepów S. aureus opornych na metycylinę (MRSA) wyizolowanych z próbek różnego materiału klinicznego pobranych od pacjentów hospitalizowanych w roku 2012 oraz 2014.
Wszystkim szczepom oznaczono wrażliwość na erytromycynę i klindamycynę oraz określono czy oporność ta miała charakter konstytutywny (kMLSB) czy indukcyjny (iMLSB). W przypadku szczepów opornych na erytromycynę, określono częstość występowania genów ermA oraz ermC. Łącznie wśród 189 badanych szczepów MRSA, 160 (85%) było opornych na erytromycynę.
Charakter kMLSB wykazywało 87 izolatów (46%), natomiast mechanizm iMLSB - 45 szczepów (24%). Gen ermA był najczęstszym determinantem porności na MLSB – występował u 50% badanych szczepów. Wśród 40% izolatów wykazaliśmy obecność genu ermC, a 10% szczepów posiadało dwa determinanty oporności na MLSB - geny ermA i ermC.

ABSTRACT

Introduction: The rising use of macrolides and lincosamides has led to an increased resistance to macrolides, lincosamides, streptogramin B (MLSB) in many bacteria and MRSA (methicillin resistant Staphylococcus aureus) are one of most important. Resistance to MLSB in S. aureus is commonly encoded by erm genes, which can be constitutive MLSB (cMLSB) or inducible MLSB (iMLSB). The purpose of this study was to compare the frequency of cMLSB, iMLSB, and MS phenotypes as well as the frequency of ermA and ermC genes amongst clinical isolates of MRSA from 2012 and 2014.

Methods: A total of 189 isolates of methicillin-resistant S. aureus (MRSA) were collected in 2012 and 2014 in the Department of Microbiology of Clinical Hospital in Warsaw, Poland. The frequency of iMLSB resistant isolates was determined using double disk diffusion test (D-test). For all erythromycin resistant strains, a PCR reaction was performed for detection of ermA and ermC genes.

Results: Among 189 MRSA, 160 were resistant to erythromycin and among them 87 were resistant also to clindamycin (cMLSB phenotype). iMLSB and cMLSB resistance phenotypes had a frequency of 28% and 54% respectively. Among isolates with iMLSB phenotype, 8 contained ermA gene, 35 isolates ermC gene, and 3 isolates both ermA and ermC genes. In the group of cMLSB phenotype 53 isolates contained ermA gene, 20 isolates ermC and 13 isolates both genes ermA and ermC.

Conclusions: In the current study, cMLSB was the most frequent phenotype. ermA gene was the most frequent gene found in cMLSB and ermC in iMLSB.

Keywords: Staphylococcus aureus, MLSB, ermA, ermC, erythromycin, clindamycin, MRSA

Liczba pobrań: 7040